Με ένα album που το χρωστούσε στον εαυτό του, ο ΜΑΖΟΗΑ επιστρέφει με το “Στη Χώρα Των Νεκρών”.
Το 7ο full album του MAZOHA περιέχει 9 τραγούδια που είναι τίγκα στις κιθάρες με punk και grunge riffs σε tempo πιο γρήγορο από ποτέ.
Ένας δίσκος για όσους νιώθουν ακόμη ζωντανοί. Ένας δίσκος με νεύρο, στιχουργική αιχμηρότητα,απαξίωση της σύγχρονης μουσικής πραγματικότητας και των ειδώλων της και καυστικότητα σε βαθμό αυτoανάφλεξης.
Σαν ένας Αιώνια οργισμένος 15χρονος αλλά με αιτία. Όχι άλλη γιουροβιζιονάτη, κιτς αισθητική ούτε άλλες cheesy νταλκαδιάρικες μπαλάντες. Δε χαϊδεύει αυτιά, δεν ενδιαφέρεται να γίνει αρεστός. Είναι εδώ μόνο για το fun της υπόθεσης και να καταθέσει την αλήθεια του.
Μουσική, Στίχοι*, Όργανα, Ενορχήστρωση, Παραγωγή: Τζίμης Πολιούδης
Drum Beat στο “Μάνα”: Θωμάς Στρατάκης
Μίξη σε όλα τα τραγούδια Θωμάς Στρατάκης εκτός από το Δεν Προσκυνάμε Εδώ που έκανε ο Γιώργος Στουρνάρας
Mastering: Γιώργος Στουρνάρας
Εξώφυλλο: Τζίμης Πολιούδης
Φωτογραφία: Βάσια Βλαχοπούλου
*στο τραγούδι Μάνα o στίχος “Μα γιατί το τραγούδι να’ναι λυπητερό΄’ είναι του Νίκου Παπάζογλου από το τραγούδι Αύγουστος και ο στίχος “Θέλω τα χρόνια μου, χαμένα χελιδόνια μου, θέλω ότι έχασα’’ είναι του Γιάννη Παλαμίδα από το τραγούδι των ΝΕ “Το Παιχνίδι Της Σιωπής’’.